Over goud als inflatieverzekering
14 juni 2018
Is goud nou wel of niet een goede verzekering tegen inflatie? Niet bepaald, aldus Credit Suisse en London School of Economics in een onderzoek. Zij hebben gekeken naar de prestatie van goud en aandelen tussen 1900 en 2012 en concluderen dat de goudprijs te veel beweegt en aandelen beter gerendeerd hebben. Waar een belegger in alleen goud in de genoemde periode een jaarlijks reëel rendement van 1,1 procent behaalde en hartverzakingen riskeerde door de enorme volatiliteit van de goudprijs, scoorde een belegger in aandelen aanmerkelijk beter met een gemiddeld jaarlijks reëel rendement van 5,4 procent. Daarnaast levert goud geen dividend op in tegenstelling tot aandelen.
Een andere conclusie uit het onderzoek is dat aandelen geen goede verzekering zijn tegen inflatie. Dat is natuurlijk iets wat goud bij uitstek wel is. Of...MC Investments denkt er anders over.
Dat bedrijf schreef vorig jaar in een publicatie dat goud geen veilige haven is. Hét argument voor die stelling? Ik citeer maar even: ‘Sinds medio 2009 heeft goud het slechter gedaan dan S&P500 index’.
Als u nu denkt ‘maar het is toch onzin conclusie te trekken dat goud geen veilige haven is op basis van een analyse van de rendementen sinds 2009’....u heeft gelijk. Het is absurd om a) naar de prestaties van de goudprijs en aandelen te kijken over zo’n korte periode en vervolgens zulke boude uitspraken te doen en b) het is des te meer absurd omdat zie korte periode ook nog de periode is van een ongekend monetair experiment, een experiment dat, zo weten zelfs de vogels in de lucht, de aandelenkoersen enorm opgestuwd heeft. Het is alsof je zou stellen dat omdat het IJslandse voetbalelftal op het laatste EK tot in de kwartfinale doordrong door het grote Engeland te verslaan in de achtste finale, het kleine landje een Europese grootmacht is. Onzin natuurlijk. Historisch bezien is IJsland een uiterst zwak voetballand. Het feit dat het aan het EK van 2016 meedeed en straks op het WK in Rusland ook aanwezig is, is erg leuk voor het land en de rest van de wereld – een underdog is altijd leuk – maar om te zeggen dat het nu een kwestie van tijd voordat het landje wereldkampioen wordt...
Of wat te denken van het volgende. “Als je de jaren zeventig even buiten beschouwing laat, dan is de relatie tussen goudprijs en inflatie zwak.” Deze uitspraak komt van ene Brian Lucey, hoogleraar international finance aan het Trinity College in Dublin. De beste man negeert dus dé periode waarin je als belegger blij was met goud als verzekering tegen inflatie en focust zich op een periode waarin de jaarlijkse inflatie dáálde om te concluderen dat goud eigenlijk geen bescherming tegen inflatie biedt. Om nog even bij voetbal te blijven: u weet dat Oranje helaas niet meedoet aan het WK dat vandaag in Rusland begint. Lacey parafraserend zou KNVB echter kunnen zeggen dat, als we de wedstrijden waarin we punten hebben laten liggen buiten beschouwing laten, Oranje eigenlijk een ticket voor het WK verdiend had. In de jaren zeventig was goud wel een goede bescherming tegen inflatie maar dat is niet relevant volgens Lacey omdat “toen de inflatie hoog was en we dat niet meer mee zullen maken.” Iemand moet die man zo snel mogelijk de hoogste onderscheiding die een hoogleraar kan krijgen geven, want hij kan in de toekomst kijken!
Wanneer iemand zegt dat aandelen op termijn beter renderen dan goud, dan is dat gewoon een feit. Als reactie moet u dus niet zeggen ‘ik ben het daar niet mee eens’. Een feit is een feit. Maar als
diezelfde iemand zegt dat u dus beter in aandelen kunt beleggen in goud, dán heeft u wél recht van spreken. Wat bedoel ik daarmee?
Onze denkbeeldige gesprekspartner haalt namelijk twee zeer verschillende dingen door elkaar. Als hij het over beleggen heeft en dat aandelen voor een belegger beter zijn dan goud, slaat hij de plank mis omdat hij iedereen die zijn geld in goud steekt, voor een belegger aanziet. En dat is simpelweg niet waar. Natuurlijk, er zijn diegenen die goud kopen als belegging. Maar velen zien goud vooraleer als een verzekering tegen inflatie en niet als een belegging. Natuurlijk, het is leuk als de goudprijs stijgt maar voor hen is het in de eerste plaats een verzekering. Tegen inflatie. Op basis van een geschiedenis van duizenden jaren – een ietsje langere periode dus dan waar MC Investments naar keek – kunnen we met recht concluderen dat goud het als verzekering tegen geldontwaarding goed heeft gedaan.
In 1970 was de prijs van een troy ounce goud vastgesteld op 35 dollar. Stel dat u toen 35 dollar in een spaarpot had gezet en uw buurman met zijn 35 dollar een troy ounce goud had gekocht en u samen een tijdscapsule had gemaakt met uw spaarpot en zijn goudbaartje erin. Stel nu dat u en uw buurman anno 2018 jullie tijdscapsule besluiten te openen. Uw 35 dollar kan nu veel minder kopen dan destijds. Sinds 1970 bedroeg de totale inflatie in de VS namelijk circa 550 procent. Om hetzelfde te kunnen kopen als in 1970, zou uw spaarpot 228 dollar moeten bevatten. Het goudbaartje van uw buurman is inmiddels circa 1300 dollar waard.
‘Alles goed en wel, maar diezelfde historie heeft laten zien dat als de centrale banken de rentes te lang te laag houden en de geldpersen aanzetten, dat tot hoge inflatie leidt. Nu hebben we al jarenlang te maken met 0 procent rentes én geldpersen die op volle toeren draaien maar geen inflatie en is de goudprijs met ongeveer 30 procent gedaald sinds de piek in 2011, misschien is goud als verzekering toch onzinnig’, hoor ik u denken.
Dat de centrale banken hun rentes heel lang op 0 procent hebben gehouden c.q. nog steeds houden is een feit. Dat dat tot nu toe geen noemenswaardige inflatie opgeleverd heeft, is ook een feit. Hoewel....afijn, of dat laatste een feit is en, zo ja, of het uitblijven van noemenswaardige inflatie betekent dat goud kopen als verzekering tegen inflatie onzinnig is, daarover gaan we het op 4 juli over hebben. Zie ik u daar?