Volgens Alex Jones van InfoWars worden de signalen steeds duidelijker. In een begrijpelijke video betoogt hij dat de heersende elite ons aan het bewegen zijn richting een wereldwijde economische depressie. Hier en daar wellicht wat extremistisch, benadrukt hij dat we ons moeten opmaken voor een totale disfunctionele economie. Veroorzaakt door aangescherpte wetgeving, aanhoudende sociale en politieke crises, oorlogen, geënsceneerde terroristische aanslagen en de opzettelijke vernietiging door bankiers van de motor van de welvaart: de Verenigde Staten.

Of u zich kunt vinden in het betoog van Jones of niet, u zult hier en daar waarschijnlijk tot de conclusie komen dat hij niet volledig de plank misslaat. Want beurzen die feestjes blijven vieren terwijl de reële economie achterblijft? Dat weten we nu wel. Maar waar draait het nu echt om? Een ding is zeker, in elk geval niet om kortstondige cijfers (lees met 288.000 hoger dan verwachte banengroei VS) die er op de lange termijn niets toe doen omdat het volgende maand toch weer anders is. Nee, we zullen verder moeten kijken dan dat. Het zijn inderdaad juist de banken waar we ons zorgen over moeten maken.

Wat zeggen de banken er zelf over? Toeval of niet, The Bank for International Settlements (BIS) gaf zondag een rapport uit waarin de bank uitgebreid waarschuwt voor het aanbreken van "dangerous new asset bubbles". Zo zegt de bank dat de euforische situatie op de financiële markten van dit moment totaal niet met de economische realiteit strookt en zij voor enorme financiële risico’s zorgen. Beurzen blijven maar stijgen terwijl het economisch herstel van de reële economie zwaar te wensen over laat. Ja, dat weten we inmiddels wel.

Toch wijst de BIS ook met een beschuldigende vinger naar de centrale banken. Het ruime monetaire beleid leidt tot bubbels in de economie. Al het goedkope geld in de economie maakt volgens de BIS het financiële systeem alleen maar kwetsbaarder. Marktpartijen worden door de lage rente gestimuleerd schulden en hogere risico's aan te gaan.

Maar het grootste probleem is waarschijnlijk dat de grootste economieën ter wereld zich op dit moment in totaal verschillende stadia bevinden. De VS bouwen hun steun inmiddels af, waarbij de Fed zich vooral focust op het creëren van werkgelegenheid en bubbelvorming niet op de agenda terug lijkt te komen. Waar aan de andere kant de ECB en de centrale bank van Japan juist de steunprogramma’s aan het uitbreiden zijn. Maar ook dat weten we.

Niet voor niets ook dat er steeds meer twijfels ontstaan over de financiële gezondheid van Europa. Immers wil de kredietverlening maar niet op gang komen. De negatieve depositorente was absoluut een eerste stap in de goede richting maar banken lijken vooralsnog niet toe te willen happen. En dan moet je je de vraag stellen waarom banken hun geld zo angstvallig vast houden? Logischerwijs kun je bijna aannemen dat de financiële situatie van veel Europese banken veel slechter is dan vermoed wordt.

Het Basel III-akkoord zou eigenlijk moeten voorkomen dat ons financiële systeem verder de afgrond in glijdt. Aan de oppervlakte lijkt het dat het Basel III-akkoord juist de consument moet beschermen tegen banken. Toch zijn er steeds meer economen die daadwerkelijk waarschuwen voor de gevolgen van Basel III en geloven dat het juist de nieuwe Basel III-regelgeving is die de wereldeconomie de das om zal doen.

Waarom? Basel III hoeft uiteindelijk pas in 2019 volledig geïmplementeerd te zijn. Gefaseerde invoering is natuurlijk goed. Maar wat gaat er gebeuren met de banken die op het laatste moment pas proberen bij te sturen? De combinatie van striktere eisen aangaande de verplichte minimumreserves en een maximale leverage ratio drukt immers aanzienlijk de winstgevendheid van producten en diensten. Bovendien kost het aanhouden van meer en betere kapitaalreserves banken geld. Hoe dan ook, Basel III zorgt ervoor dat het verdienmodel van banken onder druk komt te staan en dat is volgens economen precies het probleem.

Immers, wat gebeurt er als banken geld verliezen? Precies, dan regelen ze wel dat het ergens anders vandaan komt. Hoe? Dat staat in de kleine letters van het Basel III-akkoord.

Neem de kleine letters over de kredietverlening: "In het Basel III-akkoord is vastgelegd dat alle extra kosten van een lening, die het rendement van de financier onder druk zetten, vergoed moeten worden door de klant." Een stijging van het aan te houden eigen vermogen of de invoering van een bankbelasting kan dus leiden tot het betalen van extra vergoeding aan de bankiers. Deze clausule zorgt ervoor dat banken beschermd worden tegen onverwachte stijging van de eigen kosten.

De regelgeving zou eigenlijk banken moeten dwingen om bepaalde producten af te stoten. Maar als de banken vervolgens wel de macht en ruimte behouden om deze kosten alsnog op hun klanten te verhalen, zullen wij als burgers zullen meer en meer moeten opdraaien voor fouten die banken in het heden en verleden hebben gemaakt.

Het is wel duidelijk dat banken op deze manier niet gedwongen worden om bepaalde risicovolle producten af te stoten. Het bestaande bankmodel moet dus te gronde worden aangepakt. Steeds meer economen pleiten voor het opsplitsen van banken. Banken die speculeren zouden dan niet langer mogen werken met spaargelden. Zij moeten gefinancierd worden door beleggers en investeerders. Anderzijds zouden banken die met spaargeld werken zich moeten toeleggen op het verstrekken van basisbankdiensten en zich volledig distantiëren van speculaties. Daar komt bij dat gesplitste banken ook kleiner zijn en dus minder duur zijn om te redden.

Om een echte verandering teweeg te brengen zal er natuurlijk nog meer nodig zijn. Immers zullen banken bij een splitsing op zoek gaan naar andere manieren om hun beoogde winstmaximalisatie te realiseren. Het is overduidelijk dat ons bankwezen een andere maatschappelijke rol moet vervullen.

Wat centrale bankiers volgens ons in elk geval ten alle tijden moeten voorkomen is dat wij als consument het vertrouwen verliezen in ons bestaande financiële model. Maar dat lijken ze op dit moment volledig uit het oog verloren te zijn.

Het zou niet heel veel moeite kosten om te eindigen met een zeer aantrekkelijk pleidooi over goud. Echter zeggen bovenstaande ontwikkelingen wel genoeg. Wat kun je doen met je vermogen als je niet op banken kunt vertrouwen? Precies dan ga je op zoek naar manieren om je vermogen buiten het financiële systeem aan te houden.