Edelmetalen onder druk: so what!?
5 mei 2017
93,8 procent. Zo hoog acht de markt de kans dat de Fed in juni de officiële rente weer zal verhogen, nadat de bank die rente deze week onveranderd hield. Door die overtuiging kregen de edelmetalen een flinke klap. Wat kunnen we daaruit concluderen? En is de daling van de afgelopen dagen een voorbode van meer slecht nieuws op dat front?
Dat de edelmetalenprijzen tuimelden, verbaast niet. Het vooruitzicht op het einde van zo goed als gratis beleid tijdperk is uiteraard geen goed nieuws voor die markt. Dat de Amerikaanse dollar ook wel eens sterker kan worden, gedragen door de stijgende rentes in de Verenigde Staten terwijl die in de eurozone voorlopig nergens naar toe gaan, is een additionele bron van slecht nieuws voor edelmetalen.
Dat Frankrijk vrijwel zeker géén anti-euro President zal krijgen – iets waarvan de markt enkele weken geleden niet zeker van kon zijn – helpt ook al niet. De dreiging van een Frans vertrek uit de euro, wat in feite het einde van de gemeenschappelijke munt zou zijn, is daarmee weg komen te vallen. Anders gezegd: een belangrijke bron van enorme politieke en economische onzekerheid is drooggevallen. Dat maakt de noodzaak om goud en zilver te kopen in ogen van velen aanmerkelijk kleiner. De goudprijs beleefde de ergste dag in ongeveer een half jaar tijd op al deze ontwikkelingen.
Fans van technische analyse konden zien dat de goudprijs zowel de belangrijke 50-daagse als de 200-daagse gemiddelde achter zich liet en flirt inmiddels ook met de 100-daagse gemiddelde, rond 1.221 dollar. Er zijn analisten die een daling naar 1.200 dollar per troy ounce en zelfs een terugval richting 1.000 dollar verwachten.Correcties horen erbij
Kan dat gebeuren? Uiteraard, elke prijs en dus ook die van goud kan klimmen en zakken. Echter: een prijsdaling betekent niet dat de trend omhoog ten einde is gekomen. Nooit gaat de prijs van wat dan ook structureel alleen maar omhoog of alleen maar omlaag. Binnen elke trend zijn er periodes waarin de onderliggende waarde zich als een zalm gedraagt: de prijs ‘zwemt’ tijdelijk tegen de trend in.
De laatste maanden is de goudprijs vrij fors gestegen waardoor een correctie daarop alleszins verbaast. Dat is normaal. Wat óók normaal is, is dat beleggers in goud de meest recente prijsbeweging extrapoleren. Als de goudprijs stijgt, verwachten ze een aanhoudende verdere stijging en zet er een daling is, dan denken velen al snel dat de daling pas begonnen is en dat het erger gaat worden.
Zoals eerder opgemerkt, het kan natuurlijk best zo zijn dat de daling van de edelmetalenprijzen van de afgelopen dagen de komende tijd doorzet en de goudprijs onder 1.200 dollar en richting 1.100 of zelfs 1.000 brengt. Maar…
Hier wordt het verschil tussen beleggers en speculanten duidelijk. Er zijn beleggers die in goud en zilver stappen om op korte termijn winst te maken en diegenen die een lange termijn horizon hebben en goud en zilver vooral aanschaffen als een verzekering tegen inflatie en andere economische ellende op de lange termijn. Kortom, diegenen die vooral bezig zijn met het beschermen van hun vermogen.De ene belegger is de andere niet
Voor die groep geldt: so what als de goudprijs naar 1.100 of 1.000 dollar daalt. Tuurlijk, leuk nieuws zou het niet zijn, je bezit wordt minder waard. Maar wie een lange termijn horizon heeft en vooral bezig is met het beschermen van zijn vermogen, ziet die daling al snel als een mooie kans de eerder genoemde verzekering goedkoper af te sluiten door goud bij te kopen. Met het oog op de lange termijn maakt het niet echt heel veel uit of zo iemand 1.200 of 1.100 per ounce betaalt.
Want wat ook na de vergadering van het rentecomité van de Fed van deze week onveranderd overeind blijft, zijn een paar zaken.
In de eerste plaats dat het tijdperk van zeer ruim monetair beleid gewoon blijft voortduren. Zelfs als de Fed de officiële rente dit jaar nog twee keer verhoogt en dat volgend jaar drie keer herhaalt, zal de reële rente om en nabij 0 procent liggen. Dat is, historisch bezien, gewoon goed nieuws voor edelmetalenprijzen.
Er bestaat een redelijk grote kans dat het monetaire beleid van de Fed weer ruimer gemaakt zal moeten worden. Ook de Amerikaanse economie is kwetsbaar en er is niet veel voor nodig om de economische groei omlaag te drukken. Hetzelfde geldt voorlopig voor inflatie. Het eerste kwartaal van dit jaar laat dat zien. De groei is behoorlijk lager uitgekomen dat in de laatste maanden van vorig jaar. Dat de Fed deze week aangaf dat als een tijdelijke terugval te zien, betekent niet dat dat ook het geval ís (daarover meer volgende week). De bank heeft zeker geen uitmuntend track record als het op voorspellen van de groei aankomt.
Last but zeer zeker not least: het schuldenprobleem van de Westerse overheden is niet weg. Sterker nog, die is misschien wel acuter dan een paar jaar geleden. Immers, de schulden zijn aanmerkelijk hoger dan aan het begin van de crisis terwijl het terugbetaalvermogen (namelijk de potentiële groei) lager is als gevolg van langdurige schade die de crisis berokkend heeft. De economische groei lijkt een lange periode aanzienlijk lager te zijn dan we gewend zijn uit het pre-crisis tijdperk. Dat betekent dat die ene oplossing die overheden sinds de overheden bestaan hebben gebruikt van hun schulden, deels, af te komen, interessanter is dan die normaliter is: aanhoudende en hoger dan normale inflatie. En dát…dát is goed nieuws voor edelmetalen. Althans, bezien door de bril van een belegger met een lange termijn horizon.
