Binnen no time was goud weer de grote beursfavoriet. Na maanden in het slop, was het wachten op een reactie. Die kwam. De goudprijs steeg van eind januari tot begin februari in amper twintig dagen van $1.100/oz naar $1.250/oz.

In twintig dagen had u 13,6% kunnen verdienen. Met de huidige spaarrente (de hoogste spaarrente bedraagt momenteel 1%), zou u daar tegenwoordig bijna dertien jaar over doen. Er blijft weinig wonderlijks over van het achtste wereldwonder, zoals Albert Einstein rente op rente ooit bestempelde, met de rentestand van vandaag.

Niet alleen goud veerde op, maar ook andere grondstoffen. De zilverprijs steeg bijvoorbeeld nog veel harder (de goud-zilverratio daalde van 82 naar 72). Maar ook de olieprijs herstelde gedeeltelijk. Belangrijker: ook de euro kon op adem komen. De euro steeg van $1,04 naar $1,15 dollar.

En dat maakt gelijk duidelijk dat de huidige opwaartse trend gedoemd is om voortijdig te eindigen.

Afgelopen september beargumenteerde ik namelijk al dat de correctie van de goudprijs nog niet voorbij was. En wat toen van kracht was, geldt grotendeels nog steeds.

De instroom naar de dollar zal, na een kortstondige pauze, onverminderd doorzetten. Centrale banken die hun munten denken te kunnen verdedigen, zullen wederom rap reserves verliezen.

Er zijn twee redenen dat de dollar opnieuw zal stijgen en (waarschijnlijk) pariteit met de euro zal bereiken:

• Er komt een recessie en de dollar is en blijft, als ultieme vereffenaar van schulden, de eerste vluchthaven;
• Het rentedifferentiaal (het verschil in rentes) op de Europese en Amerikaanse interbancaire markten neemt toe, niet af. Carry trades (met geleende euro’s dollars kopen) zullen welig tieren.

Wat betekent dit?

Waarschijnlijk dat de goudprijs (en zilverprijs) in 2016 nog wel wat downside hebben. Het betekent ook dat de Amerikaanse aandelenmarkt het (waarschijnlijk) beter zal doen dan andere aandelenmarkten, totdat de recessie toeslaat. En dat Amerikaanse staatsrentes nog wel even laag zullen blijven (of verder dalen).

Maar zodra de recessie toeslaat, zal de Amerikaanse aandelenmarkt ook heviger kunnen dalen dan elders. Het mes snijdt aan twee kanten. Tech-aandelen en junk bonds zullen dan de grote slachtoffers worden.

De trigger voor een recessie zal waarschijnlijk uit China komen. Een verdere groeivertraging daar (laten we het voor het gemak een Chinese recessie noemen), zal ook gevolgen hebben voor de uiterst zwakke Amerikaanse economie, zeker te midden van renteverhogingen.

De Amerikaanse economie kan in haar huidige staat twee dingen absoluut niet verduren:

• Renteverhogingen; en
• Een tragere Chinese economie.

Terwijl iedereen een renteverhoging in juni al uitsloot, was daar ineens Janet Yellen. Ze wilde iedereen laten weten dat, ondanks de eerdere uitspraken van het rentecomité, de kans nog steeds groot was dat de Federal Reserve in 2016 de rente eenmaal of tweemaal zal verhogen.

Bovendien probeert de Fed ditmaal haar onafhankelijkheid te benadrukken. Sommige analisten meenden al dat de Fed niet bereid zou zijn om de rente te verhogen terwijl de verkiezingsgekte toeneemt (de Amerikanen kiezen immers later dit jaar een nieuwe president). Janet Yellen wil vast het tegendeel bewijzen.

Eén van de manieren waarop Janet Yellen dat kan doen, is door de rente te verhogen ten tijde van de (ik verwacht) bloederige verkiezingscampagnes van Donald Trump en Hillary Clinton. De geldkraan dichtdraaien tijdens een verkiezingsrace wordt gezien als not done.

Een renteverhoging in misschien juni, maar waarschijnlijk juli ligt voor de boeg. En ondanks het feit dat geen enkele economische wet stelt dat renteverhogingen zondermeer een negatieve uitwerking hebben op de goudprijs (vergeet niet de stijging van de goudprijs in de jaren voorafgaand aan 2008 toen de rente stapsgewijs verhoogd werd), verwacht ik toch een teleurstellende zomer voor edelmetaal.

Uiteindelijk kan het jaar 2016 zomaar afgesloten worden in het rood, in plaats van overtuigend in het groen, zoals in het eerste kwartaal het geval was.

Na mijn voorspellingen voor het eerste kwartaal van 2016, waarbij ik derde eindigde boven analisten van de ABN Amro, Citi, Deutsche Bank, Standard Chartered, Societe Generale, Morningstar en de Wereldbank, wil ik best opnieuw een goudprijs voorspellen voor de rest van 2016.

Of het veel zin heeft? Waarschijnlijk niet. Een belegging laat zich niet vastpinnen op een koersdoel. En zeker goud niet.

Hoe dan ook, ik zou zeer verbaasd zijn als de goudprijs dit jaar boven de $1.200/oz eindigt. En ik zou zeker niet verbaasd zijn als de goudkoers nog terug kan vallen naar $1.100/oz of, wie weet, naar $1.000/oz.

Dat doet echter weinig recht aan goud als belegging. Als iemand mij nu opbelt en aan mij vraagt waar de doorsnee Nederlander in moet beleggen, zou mijn antwoord zijn om het komende half jaar elke maand goud te kopen, en zo snel mogelijk dollars.

Als aan het einde van 2016 de portefeuille uit beide activa bestaat, gaat u een mooi jaar tegemoet. En zodra de recessie wereldwijd westerse aandelenmarkten begint te teisteren, heeft u mooi een lading buskruit (uw dollars) om te verschieten op andere beleggingen dan goud.

Ik hoor bijna iedereen die ik spreek zeggen dat goud voor hen een ‘hedge’ is tegen monetaire wantoestanden. Maar goud is geen hedge, zoals schrijver Jim Grant deze week terecht benadrukte, maar een belegging in deze wantoestanden.

Sommigen zeggen dat beleggen in goud hen beschermt tegen een ‘Armageddon’, maar een Armageddon in de financiële markten komt zelden voor. Hoe dan ook, een Armageddon is helemaal niet nodig voor een hogere goudprijs.

Goud is wel een belegging die zal profiteren van de monetaire illusie die zeer slecht zal eindigen voor de meeste andere, traditionelere beleggingen. En in dat licht, is het voor iedere Nederlander verstandig om een (relatief) groot deel in goud aan te houden.

Mensen die geen goud kopen omdat ze menen dat sommigen doorslaan in hun beleggingsthese, zetten zichzelf op het verkeerde been. De wereld zal niet vergaan, maar dat er sprake is van een financieel luchtkasteel valt niet te ontkennen.

Het (naïeve) vertrouwen dat sommigen hebben in een goede afloop van het grootste monetaire experiment in de geschiedenis van de wereld, is beminnelijk. Maar eeuwig optimisme helpt wellicht ondernemers, politici, onderwijskrachten en consultants. Beleggers en speculanten zijn echter gebaat bij een gezonde dosis realisme. En beleggers zijn we, behalve als u van plan bent om nooit met pensioen te gaan, uiteindelijk allemaal.