Amerikaanse aandelen zijn zoals verwacht, inmiddels teruggezakt naar de koersen van begin september. Ondanks de verruimende stimuleringsmaatregelingen van de Fed, schrokken beleggers voornamelijk van de zwakke omzet en winstcijfers van het derde kwartaal. Afgelopen kwartaalcijfers waren voor het laatst zo slecht als in het derde kwartaal van 2009. Daarnaast zal Obama alle zeilen moeten bijzetten om het verwachte ‘fiscal cliff’ te voorkomen. Hierdoor verwachten beleggers dat er geen einde zal komen aan het huidige stimuleringsbeleid van de Federal Reserve waardoor een verdere waardedaling van de dollar aannemelijk is. Voor de prijsontwikkelingen van goud blijft het bijprinten van extra liquiditeiten hoe dan ook zeer gunstig waardoor analisten nog dit jaar een nieuw record van de goudprijs verwachten.

Vorige week werd bekend dat een Russisch vrachtschip met 700 ton gouderts aan boord dat naar gieterij Polymetal vervoerd moest worden, spoorloos verdwenen is. Naar het schip wordt op dit moment nog steeds gezocht. Dat schip, gevuld met goud, is niet het enige dat spoorloos verdwenen lijkt.

Het is algemeen bekend dat het grootste deel van ons goudvoorraad (en van meeste andere Europese landen) zich niet op eigen bodem bevindt. Volgens de De Nederlandsche Bank heeft Nederland vanaf 1938 ruim 358 ton bij de Amerikaanse centrale bank ondergebracht. Toen op 10 mei 1940 Duitsers Nederland binnen drongen werd er met spoed nog eens 78 ton naar Engeland verscheept. Uiteindelijk bleef er 90 ton goud in Nederland achter. De voornaamste reden voor veiligstellen van het goud was dat de Duitsers tijdens de Tweede Wereldoorlog ruim 150 ton Nederlands goud geroofd hadden om vervolgens bondgenoten en neutrale landen om te kopen. Om te voorkomen dat er toen der tijd meer geroofd zou worden werden de overige reserves van Nederland en andere landen voor het grootste gedeelte op het toenmalige, Amerikaanse neutrale grondgebied ondergebracht. Na de oorlog heeft Nederland getracht om het gestolen goud terug te vorderen. Echter wordt geschat dat op dit moment nog meer dan de helft van het geroofde goud in kluizen van andere Europese landen liggen en nooit meer in Nederlands bezit zal komen. De Nederlandsche Bank vermoedt dat dit goud voornamelijk in Zwitserland, Portugal, Spanje en Italië ligt waarbij de waarde bij de actuele goudkoers ontwikkelingen op 3 miljard euro geschat wordt.

Er heerst veel onduidelijkheid rondom de goudvoorraden van landen. De voornaamste reden hiervoor is dat de Westerse centrale banken hun eigen goudvoorraden willen terughalen doordat het vertrouwen in elkaar tot een nieuw dieptepunt gedaald is.

Hierop heeft de Duitse centrale bank afgelopen week bekend gemaakt dat haar goudvoorraad, dat net als het Nederlands goud, voor het grootste gedeelte in de VS ligt. Daar waar wij 612 ton baargoud bij de Fed ondergebracht hebben, heeft Duitsland er zelfs 3.400 ton opgeslagen. Omdat de Fed zeer mysterieus over de goudreserves doet en geen enkele andere centrale bank toelaat om de posities te controleren, rijst steeds vaker de vraag of het edelmetaal van ons en van andere landen daar ook nog daadwerkelijk ligt. Naar schatting zou er tot op de dag van vandaag 1.536 ton fysiek goud in de Amerikaanse kluis moeten liggen.

Vanwege de aanhoudende, wereldwijde financiële crisis, is ook in Duitsland zenuwachtig gereageerd op het nieuws dat het grootste gedeelte van hun eigen voorraad buiten het land opgeslagen ligt. Het Bundesrechnungshof heeft geëist dat Duitsland haar goudvoorraad gaat inspecteren en terug gaat vorderen. Als vervolg hierop heeft Duitsland met de Fed afgesproken om de komende 3 jaar 50 ton goud terug te halen. Met deze afspraak geeft Duitsland een negatief beeld af wat naar verwachting zeker invloed zal uitoefenen op andere Europese landen. Niet alleen geven zie hiermee aan de opslag in de VS niet langer te vertrouwen, ook kan het impliceren dat het fysieke goud een belangrijkere rol in de Duitse economie gaat spelen.