De impasse in Amerika stemt vooral droevig. Toch is er voor beleggers zeer goed nieuws uit de VS gekomen. Obama heeft op woensdagavond officieel Janet Yellen als nieuwe opvolgster van Ben Bernanke (als voorzitter van de Federal Reserve) aangewezen. Het ambtstermijn van Bernanke eindigt op 31 januari 2014 en de kranten staan nu bol van informatie over Yellen. Nutteloze opsommingen over dat Yellen de eerste vrouw aan het hoofd van de centrale bank zal zijn en dat ze getrouwd is met Nobelprijswinnaar George Akerlof vliegen u waarschijnlijk om de oren. Veel interessanter is echter: wat betekent deze benoeming eigenlijk en wat voor impact zal ze hebben op ’s werelds grootste economie?

In het verleden is er altijd een eerlijke verdeling tussen de aanwezigheid van Democraten en Republikeinen in het bestuur van de Fed geweest. Nieuwe leden kunnen alleen voorgedragen worden als oude leden vrijwillig aftreden. Echter zijn er in de afgelopen periode veel Republikeinen opgestapt waardoor de verhouding tussen beide politieke kanten uit balans is geraakt. Dit zorgde ervoor dat het gebakkelei over het schuldplafond niet het enige gevecht was dat de Republikeinen met de Democraten aan het uitvechten waren.

Het aanwijzen van een nieuwe voorzitter is hierdoor een van de belangrijkste economische beslissingen die Obama zal nemen in zijn tweede ambtstermijn. Immers wordt de voorzitter voor tenminste vier jaar gekozen, vier jaar waarin ze niet ontslagen kunnen worden en vier waarin alleen een Democraat of een Republikein aan het hoofd staat en dus zijn eigen partijvoorschriften nastreeft. Zoals u waarschijnlijk weet, zijn democraten groot voorstander van het aanwoekeren van inflatie middels het bijprinten van extra geld. Met bijna alleen maar Democraten aan het hoofd van de Amerikaanse centrale bank kan worden gesteld dat we de komende vier jaar de bijbehorende risico’s alleen maar zullen toenemen.

Yellen stapt in op het moment dat de balans van de Fed bijna op $3.700 miljard staat (inclusief staatspapier ter waarde van $2.070 miljard). Beleggers hoeven echter niet te treuren. Daar waar Bernanke te boek stond als ‘Helicopter Ben’, wordt verwacht dat Yellen hele vliegtuigvloten aan liquiditeit gaat inzetten. Yellen zal naar verwachting meer aandacht besteden aan het terugdringen van de werkloosheid dan Bernanke, die zich meer zorgen maakte om de inflatiedoelstellingen. Yellen steekt haar aanpak dan ook niet onder stoelen of banken. In een interview met Reuters heeft ze onlangs gezegd dat als bepaalde keuzes in conflict komen met de twee belangrijkste doelstellingen van de Fed; enerzijds het stimuleren van de economie en anderzijds het handhaven van de inflatie, Yellen altijd zal kiezen voor het stimuleren van de economie. Volgens haar is het altijd goed om inflatie te laten groeien — ook na het bereiken van de gewenste doelstelling. Hoe we het ook wenden of keren, een ding is zeker, ze kunnen niet elk jaar hun balans met 1000 miljard dollar laten groeien zonder negatieve gevolgen —een toename van de inflatie of een zwakkere dollar.

We hebben afgelopen maanden uitgebreid kunnen volgen dat de Fed niet anders kan dan verder gaan met het QE programma. Het gebakkelei over het wel of niet afbouwen van QE3 hangt voornamelijk af van de mate van groei van de Amerikaanse economie. Echter bouwt de Fed het QE programma af dan heeft dat direct negatieve gevolgen voor de Amerikaanse economie waardoor nagenoeg direct weer een QE programma opgestart zal moeten worden. De welbekende catch 22 dus.

Nu met de aankomende veranderingen binnen de Fed en met de toekomstige focus op het verlagen van werkeloosheid, kunnen we ervanuit gaan dat het afbouwen van QE3 voorlopig nog veel langer op zich zal laten wachten. Meer liquiditeit betekent een verhoogd inflatierisico, een lagere dollar en een hogere goudprijs. Al zullen de financiële markten in de eerste instantie zeer waarschijnlijk jubelen van kortstondig geluk, het is voor de spaarders oppassen geblazen.