De inflatie in Nederland bedraagt ruim 5%, net als in Duitsland. In de eurozone als geheel kwam de geldontwaarding net iets lager uit en in de VS verwachten analisten bijna 7% hogere prijzen dan een jaar geleden. De exacte cijfers zijn dan anders, maar de gemeenschappelijke noemer is wel dat de inflatie in decennia niet zo hoog is geweest.

Het is daarom goed voor te stellen dat dit het begin is van een periode van zeer hoge inflatie. Dat is de prijs voor het zeer ruime monetaire beleid van de

Woensdag, 15 december, 20:30 uur. De persconferentie van de Fed begint. De boodschap van de Amerikaanse centrale bank luidt, kort samengevat: de economische situatie en situatie op het inflatiefront is ingrijpend veranderd en daar hoort een ander monetair beleid bij.

En dus kondigden de Amerikaanse monetaire ridders aan medio maart 2022 te stoppen met het opkopen van Amerikaanse staatsobligaties, om vervolgens van plan te zijn de officiële rente drie keer te verhogen in 2022 en nog eens drie

Fed en de ECB komen van twee verschillende planeten

Als het gilde van de centrale bankiers een eigen volkslied zou moeten hebben, dan zou ik het lijflied van Feyenoord-supporters, ‘geen woorden maar daden’ voorstellen. Het vertrouwen dat de centrale banken genieten van een groot (maar wel steeds kleiner) deel van de bevolking, stelt ze in staat om een tijdlang vooral met woorden te kunnen werken zonder daadwerkelijk actie te ondernemen. De recente stijging van de inflatie is een goed voorbeeld. De geldontwaarding klom rap, van om en nabij 0 procent naar inmiddels 5 procent of zelfs meer. Toch konden de centrale banken zoals de Fed en de ECB, stoelend op het eerdergenoemd vertrouwen, het zich veroorloven het zeer ruime beleid niet te wijzigen met als argument dat de inflatie vooral