Vandaag kwam het naar buiten: Trump voert een importheffing van 25% op staal door en 10% op aluminium. Hoe lang de importheffingen van kracht blijven, is nog niet duidelijk. Aandelenmarkten daalden hevig naar aanleiding van het nieuws; beleggers lijken zich geschrokken te hebben, ondanks het feit dat Trump meerdere malen nadrukkelijk heeft uitgesproken op te zoek te zijn naar importheffingen om “de binnenlandse industrie te helpen.” Fabrieksbanen moeten weer terug naar de V.S. komen, aldus

China heeft een paar jaar geleden de ambitie uitgesproken om nieuwe handelsroutes aan te leggen naar Europa, zodat goederen sneller heen en weer getransporteerd kunnen worden tussen de verschillende landen op het Euraziatische continent. De Chinese regering onder leiding van president Xi Jinping richtte een nieuwe Aziatische investeringsbank op, waarmee de aanleg van nieuwe wegen, bruggen, spoorlijnen en pijpleidingen gefinancierd kan worden. Het is een groot en ambitieus project, dat

In december lukte het Amerikaans president Donald Trump om de belastingen te verlagen. Helaas doet Trump wat Bush eerder deed: 4de belastingen verlagen zonder tegelijkertijd de staatsuitgaven te verminderen. Het gevolg? Hogere begrotingstekorten, ten minste voor de komende tien jaar dat de belastingverlaging geldt. Het lijkt erop dat we zowel het laken kunnen hebben als het geld houden. Zoals econoom Milton Friedman ooit zei, “there is no such thing as a free lunch.” Mijn stelling is daarom duidelijk: de impact van Trump´s belastinghervorming op de economische groei wordt grotendeels overschat, terwijl de impact van Trump´s belastinghervorming op het begrotingstekort en de rente wordt structureel onderschat.