Het was weer een week. De beurs daalde opnieuw – meerdere aandelen bevinden zich inmiddels in een “bearmarket”, daar ze twintig procent of meer zijn gedaald ten opzichte van hun hoogtepunt. De goudprijs steeg ietwat tot $1.230 per troy ounce. Opvallend van de val in aandelen was het feit dat deze week de zogenoemde “margin debt” (schuld waarmee beleggingsportefeuilles worden gefinancierd) het meest daalde sinds … het Lehman Brothers-moment in 2008. Wat was er aan de hand?

Het is 26 september 2017 wanneer het rentecomité van de Fed bekendmaakt besloten te hebben de officiële rente te verhogen naar 2,25 procent.

Het comité geeft aan de economische groei nog jaren hoog te zien blijven, de werkloosheid verder dalen en de inflatie niet verder stijgen. Kortom, een economisch walhalla. Het was in mijn optiek te mooi om waar te kunnen zijn, zoal ik eerder op deze pagina’s uitgelegd heb.

Daags later, begin oktober, zegt Fed-baas Jerome Powell dat die rente van

Er heerst al een decennialange zelfgenoegzaamheid op de beurs. De langstdurende bullmarkt in de geschiedenis van de aandelenmarkt heeft ertoe geleid dat beurspessimisten worden weggezet als doemdenkers, min of meer ingeschaald met aluminium hoedjes, astrologen en allerlei complotdenkers. Dat kan momenteel het geval zijn, maar dat betekent niet dat we verkeerd zitten noch dat het voor altijd zo zal zijn. Tegen de tijd de bullmarkt tot een gewelddadig einde is gekomen, zal de hindsight bias- wijsheid achteraf - ervoor zorgen dat beursoptimisten hetzelfde lot staat te wachten. Wat die shortsellers uit die fraaie oscarfilm The Big Short wisten, dat wist iedereen toch eigenlijk wel? Dat dat erg ver van de waarheid ligt, blijkt wel uit de data. Een overweldigende meerderheid van de