Als het waar is dat vergaderingen van de centrale banken de financiële markten in beweging kunnen zetten, dan kunnen we in de tweede helft van juni heel wat gaan beleven op de markten! In slechts drie dagen tijd, tussen 13 juni en 15 juni, vergaderen namelijk de monetaire ridders van de VS, de eurozone en Japan. Enkele dagen later is het vervolgens de beurt aan de Britse centrale bankiers.

In deel I van dit tweeluik heb ik stilgestaan bij de vraag hoe groot de kans is dat China de yuan zal inzetten als wapen in de handelsruzie met de VS. Ik heb betoogd dat de kans dat China dat zal doen in mijn ogen klein is. Een andere mogelijkheid de VS hard te raken zou zijn door te stoppen met het opkopen van de Amerikaanse staatsobligaties en/of het schatkistpapier van de VS dat China al in bezit heeft, te gaan verkopen. Dat zou namelijk de Amerikaanse rentes behoorlijk kunnen opstuwen. Hoe

Saai. Nietszeggend. Niet eens vermakelijk. Dat zijn zomaar wat typeringen die ik op twitter gevonden heb over de laatste vergadering van het bestuur van de ECB. Ik zag echter een persconferentie die, als ik alle persconferenties van de ECB zou moeten rangschikken op volgorde van belangrijkheid, zeker in de top-3 zou staan, zo niet op de eerste plaats! Dit geldt zeker voor beleggers in edelmetalen. Laat het me uitleggen waarom.